Djeve kolektiv
DJEVE* su post-arhitektonski kolektiv.
DJEVE koriste arhitektonski jezik da bi artikulisali ne-arhitektonske scenarije.
DJEVE izazivaju procese izvan materijala i uključuju socijalnu raznolikost, rodni kontekst i individualna otkrića kroz srž svog rada.
Stvorene eksperimentisanjem sa virtuelnom saradnjom, pokrenutom iz Beograda, Berlina i Stokholma, DJEVE pretvaraju prostornu udaljenost u nove realnosti.
DJEVE su strukturirane na način koji podstiče i unutrašnju i spoljašnju saradnju, a istovremeno zadržava snažnu ideju individualnog izražavanja.
*(staroslovenski: [djeve]; srpski ćirilica: Дјеве; – device, boginje, devojke)
Središnja tačka
Središnja tačka ili tačka posle koje nema povratka je prezentacija preseka dosadašnih bitnijih aktivnosti u polju vizuelnih umetnosti.
Radovi, koji su predstavljeni ovom prilikom, nastajali su u poslednih tri godine aktivnog i intenzivnog istraživanja kako u kontekstu akademije, tako i kroz saradnje.
Pored samostalnih radova predstavljen je i rad Nekada-negde-o-nekom-vremenu koji je nastao u saradnji sa Jelenom Prljević.
Uslovna sloboda
Uslovna sloboda je prostorno-vremenska instalacija koja se bavi istraživanjem raspada Jugoslavije i narativa teorija zavere u kontekstu događaja posle rata. Rad koristi prostor i realno vreme kao ključne umetničke elemente povezane sa dodeljivanjem međunarodnih pozivnih brojeva teritorijama bivše Jugoslavije. Međunarodni pozivni broj je broj koji se dodeljuje zemljama prema specifičnim standardima i kriterijumima koje postavlja Međunarodna telekomunikaciona unija (MTU). Dodela koda uključuje faktore kao što su geografska lokacija, tehničke smernice i politička razmatranja. Jedan od MTU-ovih kriterijuma za dodelu koda uzima u obzir upotrebu prvog dostupnog broja unutar zone međunarodnog koda kada se pojavi nova zemlja. Međutim, u ovom slučaju, čini se da je taj kriterijum prenebregnut, skoro kao da je neko predvideo niz događaja koji će se odvijati u ovom regionu. Zanimljivo je da je data dodela međunarodnih pozivnih brojeva na teritorijama bivše Jugoslavije izazvala pitanja u kontekstu teorija zavere. Na primer, postavlja se pitanje zašto su ostavljeni prazni prostori za brojeve 381, 382, 383 i 384, dok su drugi brojevi u nizu popunjeni, ostavljajući praznine između? Osim toga, postoji pitanje da li je data dodela međunarodnih pozivnih brojeva povezana sa domaćim političkim interesima i kako se preseca sa globalnim političkim interesima i planovima? Dodeljivanje međunarodnog pozivnog broja novonastaloj državi ima simbolički značaj jer potvrđuje legitimnost i suverenitet države na globalnom nivou. Kroz dodeljivanje pozivnog broja, međunarodna zajednica priznaje postojanje nove države i priznaje njen status kao subjekta međunarodnih odnosa. Nakon raspada Jugoslavije 1992. godine, međunarodni pozivni brojevi su dodeljeni novonastalim državama: 00 385 za Hrvatsku (1992), 00 386 za Sloveniju (1992), 00 387 za Bosnu i Hercegovinu (1993), 00 389 za Makedoniju (1993) – kasnije promenjeno u 00 389 za Severnu M akedoniju (2019), 00 381 za Srbiju (1997), 00 382 za Crnu Goru (2007), i 00 383 za Kosovo (2007-2016). Prazni prostori između međunarodnih kodova, 00 384 i 00 388, podstiču dalja razmišljanja o teritoriji zavere vezane uz bivšu Jugoslaviju i sugerišu da podela možda još nije završena (Vojvodina, Sandžak, ili Republika Srpska???). Estetika, kontekst i trenutna politička situacija evociraju ideju igre kineskih šaputanja ili gluvih telefona.
Lajra Dizajn - kako je sve počelo
Učesnici i učesnice su bili u prilici da se upoznaju sa početnim izazovima, pitanjima, strahovima i promišljanjima sa kojima se Margot suočavala prilikom prvih koraka tokom procesa osnivanja svog brenda Lajra Dizajn, spajanja njenog umetničkog izraza i preduzetničkog naboja. Pored pregleda opširnog asortimana i aktivnosti koje Lajra nudi svojim, sada već, mnogobrojnim klijentima, razgovarali smo i o usađenom strahu od neuspeha i osude, koji mladi umetnici i umetnice često osećaju i doživljavaju u okolnostima Akademije, a prilikom odvažnih pokušaja upliva u komercijalne vode tokom studija umetnosti. S tim u vezi, govorili smo o načinima na koje takva iskustva (dez)informišu samu ideju istupanja na tržište rada u okviru kreativne sfere.
